Ahmet YAVUZ

  Lozan'ın başarı ölçütü ve günümüzün asli görevi Lozan Konferansının üzerinden 101 yıl geçti. Antlaşmaya ilişkin her şey açıklığa kavuştu. Nihayet merdiven altı gerici eğitimin dayanaklarından biri daha çöktü ama zihinler berraklaştı mı, bilinmez…   Lozan, iki savaşın diplomatik boyutta hesaplaşma arenasıydı. İlki Birinci Dünya Savaşı’nın mağlubu Osmanlı’nın; diğeri Milli Mücadele’yi zafere ulaştıran ve kurulmakta olan yeni Türk devletinin… Masada iki yanımızdan biri zayıf, diğeri kuvvetliydi. Görevlendirilen heyetten beklenen açıktı: Bağımsızlığı ve egemenliği sağlamak. Maksat açıktı: Misakı Milliyi gerçekleştirmek… İki konuda taviz verilmeyecekti: Kapitülasyon istekleri ve Ermenilerin toprak talepleri. On yıllık savaştan çıkılmıştı. Ülke harap haldeydi. Türk ordusunun gücü sınırına yaklaşmıştı. Vatandaşın dayanma gücü tükenmişti. Bir an önce barış yapmak, halkın yaralarını sarmak en öncelikli görevdi… Ülkenin en gelişmiş bölgesi olan Ege, üç yıldır işgalin ardından geri

  15 Temmuz üzerine Üzerinden sekiz yıl geçti ancak o geceye ilişkin gri alanlar beyaza döndürülemedi. Hatta siyahlaştı. Yıllardır bilimsel bakışın ıskalanması yanında iktidarın ifade özgürlüğünün karşısında konumlandırdığı yargı sopası düşünenlerin başının üstünde Demokles’in kılıcı gibi sallandığı için gerçeklerin gün yüzüne çıkması şimdilik başka bahara kaldı… Tabii, AKP’nin “ kendisine zarar vermeyen bir FETÖ ile mücadele stratejisi ”   benimsemesi de başka bir başat etken oldu, iş FETÖ ile mücadele olmaktan çıktı. AKP darbe girişimini fırsata çevirdi. Atatürk cumhuriyetinden geride kalanı da Erdoğan cumhuriyetine dönüştürdü. Rejimin tabiatı değiştirildi. TBMM egemenliğin kayıtsız şartsız merkezi olmaktan çıkarıldı. Yargı bağımsızlığını tamamen kaybetti, tarafsızlığını da… Kurumlar sadakate dayalı olarak yeniden yapılandırıldıkları için cumhuriyetin kurumları olmaktan çıkartıldı. Liyakat niteliği aranır olmaktan çıkarıldı. 2010’dan itibaren atılan adımlar devlet hayatında