Cumhuriyet'te yaşananlara ilişkin tavrım

Cumhuriyet gazetesi yazarı olarak bir süredir kamuoyuna yansıyan gelişmelerden büyük rahatsızlık duymaktaydım. 

Yaklaşık bir hafta önce gazetenin genel yayın yönetmeni Tuncay Mollaveisoğlu'nun ve ardından yayın koordinatörü Ferda Öngün'ün ayrılmalarıyla konudan haberdar oldum ve üzüldüm. Barış Doster ve Mustafa Büyüksipahi'nin de ayrılmaları üzüntümü daha da artırdı.

Konuyu iki defa Işık Kansu ile görüştükten sonra Alev Coşkun ile yüz yüze görüşmek gereği duydum. 

Bugün kendisini ziyaret ettim. Onun da büyük bir üzüntü içinde olduğunu görüşme öncesi yaptığımız telefon konuşmasından anlamıştım. Karşılaştığımızda üzüntüsünün çok daha büyük olduğuna tanıklık ettim.

Kendisiyle çok içten bir şekilde konuyu görüştük. Benim kaygımın kaynağı yaşananların Cumhuriyet gazetesinin manevi şahsiyetinin; onun değerli yöneticileri, çalışanları, yazarları ve okurlarının itibarının zedelenmesiydi.

Bu duyarlılığımı samimi bulan Coşkun, meseleyi bana baştan anlattı. Yapılan her şeyden sorumlu olduğunu içten bir şekilde belirtti ve yaşananları bir yol kazası olarak nitelendirdi ve hatadan dönüldüğü ifade etti.

İlgili firmadan alınan paranın iade edildiğini söyleyince, bunu neden açıklamalarınızda belirtmediniz diye sordum. Cevaben, 17 Haziran 2023 tarihli Cumhuriyet'te yazdığı makalede yer alan ifadeyi gösterdi. O cümle şöyle: "Öncelikle belirtmeliyim ki söz konusu edilen olay, gazete yönetimince değerlendirilmiş ve ticari yönden de herhangi bir işlem gerçekleşmemiştir." 

Ben, yazıyı bütünüyle okuduğumu ancak bu ifadeden söz konusu 500. 000 TL'nin iade edildiği anlamını çıkarmadığımı, bunu kimsenin doğru anlamış olamayacağını belirttim. Keşke daha açık yazsaydınız dedim. Bana hak verdi. Muhtemelen bu konuyu bu açıklıkla yazacaktır.

Gazeteyle bağım açısından Coşkun'un samimi açıklamaları, meseleyi hata olarak nitelendirmesi,  sorumluluğu üstlenmesi ve tartışmalara konu olan paranın iade edilmiş olması çok önemliydi. Değer ve ilkelerim açısından rahatladığımı belirtmeliyim.

Kanaatimce gazeteden ayrılanlara yeniden kapının açılması ve ayrılan arkadaşların da meseleye mevcut bakışlarından farklı bir bakışla ele almaları gazetenin itibarı açısından zorunluluk olarak ortaya çıkmaktadır. 

Bu, benim görüşümdür, takdir taraflara aittir.

Cumhuriyet'in yüzüncü yılında, onun kalelerinden biri olan Cumhuriyet gazetesinin itibarının yüceltilmesi hepimizin ortak sorumluluğudur. Bilincinde olmalıyız...

Ahmet Yavuz, 21 Haziran 2023

  

 


Yorumlar

  1. Melahat Aglagu22 Haziran 2023 01:51

    Parayı alanların iade etmeleri yeterli değil. Çünkü onlar güvenirliliklerini kaybettiler. Bu tarz insanların gazetede göz önünde yada geri planda olması etik- vijdanı değerlere göre çok yanlış ve çirkin.

    YanıtlaSil
  2. Lucius22 Haziran 2023 02:19

    Teşekkürler,farklı kişiler konudan üstü kapalı ifadelerle bahsetti,ilk defa bu paylaşımınız sayesinde olup bitenle ilgili bilgi sahibi olabildik.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Terörle mücadele üzerine

  Terörle mücadele üzerine Acımız büyük, hem de çok büyük. Ama ilk değildi, son da olmayacak! Hatta kısa süre sonra unutacağız; tıpkı Dağlıca’yı, Aktütün’ü unuttuğumuz gibi… Suya yazdığımın bilincinde olarak belki bir katkı olur diye kaleme aldım. Önce beş önemli konunun altını çizelim: Birincisi , birileri vatanseverliğin tapusunu almış, kendi dar dünyasının dışına çıkılmasını hainlikle yaftalamayı marifet sayıyor. Onların bu tutumunu alkışlayan kalabalıklar oldukça ve cesaret kaynağı olmayı sürdürdükçe keyfilik sürecek demektir. Bu durum, aklı başında birçok kişinin ülke meselelerini özgürce sorgulamasını ve görüş ileri sürmesini engelleyici etki yaratıyor. Kimisi korkuyor, kimisi ‘bana ne’ diyor! Fikri çölleşme büyüyor… İkincisi , 20 yıl önce PKK saldırıları sonrası TSK’yi yerden yere vuranlar, bugün koşulsuz olarak onu destekler görünüyor. Bu nefret/sevgi dengesizliği en çok TSK’ye zarar verdi, veriyor, vermeye devam edecek… İki TSK’miz yok. Ona göz bebeğimiz gibi sahip ç
Devamı

Annemin ardından

Annemin ardından 1 Aralık sabahı 06.00’da telefonumun sesini duyunca irkildim ve uyku sersemliğiyle anladım olup biteni. Belli ki gelen haber annemin ölümüyle ilgiliydi. Açtım, Seza’nın acılı sesi bekleneni açığa vurdu. Annem ölmüştü. Oldukça serinkanlıydım ama giden bir anaydı. Lütfiye ile sarıldık birbirimize anneme sarılır gibiydik ikimiz de… Uzunca sayılacak bir zamandır hastaydı. Bir ölçüde unutkanlık da başlamıştı. Her gün konuşurduk. Son zamanlarda benim aramamı beklemeden kendisi arar olmuştu. Öyle ki bazen aradığını unutuyor, tekrar arıyordu gün içinde. Ama yine de zihin berraktı.   28 Mayıs 2023 günü öğleden sonra kötü bir haber almıştık. Annem düşmüş ve kalça kemiğini kırmıştı. Apar topar Kadirli’de aldım soluğu. Nasıl da hastaydım! Çok uzun sürmüştü grip… Ağustos’ta annemle 10 gün geçirdik İstanbul’da. Unutkanlıkları artmıştı. Torunlarını görüp mutlu olsa da kendi iç dünyasına dönmekte ve sürekli dualar etmekteydi.   Ağrıları vardı. Prof. Dr. Kenan Keklikçi’yi ziyare
Devamı

Biz kimiz?

  Biz kimiz? Bizden kastım bu ülkenin vatandaşları. Çocukluğumda, gençliğimde yaşamadığım bir kavram uzunca bir süredir hepimizi meşgul ediyor: Kimlik! Cumhuriyetin çözdüğüne inandığımız ve cumhuriyetin öngördüğü gibi çözülmesi gereken vatandaşlık kavramı özellikle 12 Eylül 1980 öncesinden başlayarak toplumumuzu sardı, sarmaladı ve hepimizi bir sorun yumağına hapsetti. Bunda, bir yanda emperyalizmin başarısı, diğer yanda bir ulus devlet olarak kurulmuş Türkiye Cumhuriyetinin siyasi elitinin ülkeyi ulus devlet gibi yönetmemesinin etkisi büyük. Tabii cumhuriyet aydınlanmasının yeterince halkı sarıp sarmalayamaması yanında; özellikle son dönemde AKP’nin ulus kimliğinin temeli olan Türklük yerine Müslümanlığı ikame etme çabası etkin rol oynadı. Cumhuriyette vatandaşın kimliği Türk olarak belirlendi. 1924 Anayasası Md. 88’de, “ Türkiye ahalisine din ve ırk farkı olmaksızın vatandaşlık itibariyle Türk ıtlak olunur ” diye yazıldı. Yani vatandaşa ortak kimlik olarak Türk ismi verildi.
Devamı